در گذشته براي توليد قطعات نوكلئوتيدي معمولا از روش هاي شيميايي استفاده مي‌كردند و یا برای بدست آوردن نسخه های متعدد از يک ژن خاص، اين ژن را به داخل حامل مناسب وارد کرده و در يک باکتری تکثير می نمودند. اين روش ها پر زحمت بوده و نياز به مدت زمان طولاني داشتند. تکنیک PCR (واکنش زنجیره ای پلیمراز Polymerase Chain Reaction ) به منظور تکثیر یک قطعه DNA در سال ۱۹۸۴ توسط کری مولیس (Kary Mullis) کارمند شرکت Cetus ارائه شده است. PCR مزاياي بسیاری داشت (از جمله بررسي يك روزه نمونه ها، ارزان بودن نسبي، آساني انجام و فوق العاده اختصاصي بودن) و انقلابي در تشخيص كلينيكي بيماري ها، پزشكي، علوم جنايي و پليسي، ميكروبيولوژي و بسياري صنايع ايجاد كرد. اين تکنيک تمامی مشکلات قبلی در زيست مولکولی که ناشی از عدم دسترسی به مقادير زياد از DNA يکسان بود را برطرف کرد و امروزه تقريباً در تمامی آزمايشگاههای زيست مولکولی جزو کارهای متداول بوده و به صورت اتوماتيک بوسيله ی کامپيوتر انجام می شود. به دلیل همین كشف در سال ۱۹۹۳، جایزه نوبل به کری مولیس اهداء گردید.
يک ,بوده ,ژن ,تمامی ,مولیس ,کری ,کری مولیس ,بوده و ,زيست مولکولی ,اين تکنيک ,تکنيک تمامی
درباره این سایت